GR1 Aragon: april 2019

zaterdag 27 april 2019

una palmadita de amigo Juan

Amigo Juan, muchas gracias

para su propina de la aplicación GPSBabel. Ahora tengo todas las etapas en el app OsmAnd y también en mi gps Mio. Puedo dormir mejor sin dudas en la cabeza.

Empezamos amigo Jo y yo (sic!) el GR1 sabado 4 Mayo en Puente de Montañana hasta Lascuarre.

Jo me acompañara hasta Bolea el 14 de Mayo. Si tu puedes/quieres mantenerme compañía unos días entre 15 de Mayo (Loarre) y 22 de Mayo (Ujué) sería un gran placer y honor para mi. Me temo sin embargo que no puedo completar todo el trajecto: durante los excursiones a pie (ver el blog) de los meses pasados mi cuerpo protesta (la rodilla, la espalda y el hombro)… Es posible también que despues una semana el viaje se termina si el cuerpo se derrumba…

Amigo Willem. He accedido a tu blog, me he dado de alta y he dejado un mensaje respondiendo a tu correo pero veo que por alguna razón no se ha publicado. En el mismo te indicaba que para las fechas en que estarás caminando por el GR1 yo estaré terminando el itinerario que tengo en marcha por Asturias, por tanto no podré verte entonces. El blog está bien, espero que lo vayas actualizando con tu aventura por el GR1 y tu salud te permita disfrutarlo y terminar si esposible lo planificado. Que lo pases bien amigo Willem. Un fuerte abrazo.

terug naar Impe

26 april, van Zevergem naar Impe, start om 9u50, aankomst 15u50, 29 km

duur 6u met rust 40' inbegrepen, rugzak 11kg, gemiddeld 5,5 km/u, 150 hm.

Elke vrijdag in Impe schuiven de Groefkes met hun partners de benen onder tafel, die staat gedekt met taart en koffie en wijn, en die wordt besprenkeld met gulle gesprekken over de stand van zaken in eenieders leven en hoofd. Vroeger fietste ik vaak naar deze bijeenkomsten maar sinds de omschakelijking naar stapper trok ik ook al een paar keer te voet naar Impe, vanaf het station in Melle (15km) en van aan de kerk in Merelbeke (20 km), maar vandaag is het van deur tot deur. Helaas sloeg ik te laat de deur achter mij dicht zodat de kater mee op stap ging... Gisteravond in het dorpscafé was er de boekvoorstelling van 'Wilde wielen, tedere toetsen', het jubileumboek over 25 jaar De Fietsbende. Dat moest gevierd worden met een hele resem Steenuilkes. Elke stapper weet dat hij de heilige wet van het vroege vertrek moet gehoorzamen, maar daar had die kater anders over beslist... Bij het binnenkomen in Merelbeke spreekt een oude dame op haar stoep me aan, nieuwsgierig naar waarheen de wandeling wel mag leiden: terug naar Impe en blablabla. Elke kans op een babbel moet de stapper meepakken, om het hoofd vrij te maken. Dat gebeurt nog méér als je staptocht maar lang genoeg is, dat het repetitieve en quasi autistische bewegen van de benen en het ritmische geluid van voetstappen en stokklikken, de stroom aan gedachten door de hoofd tot stilstand brengt en het brein ijl wordt als de atmosfeer op de maan. Pijnscheuten trekken door de linkerheup, wat verder door de rechterknie, maar de aanpassing van de rammelende ledematen aan de hoge druk valt toch best mee. Van opgeven vandaag kan zeker geen sprake zijn: ik kan toch niet de belofte aan tante Lena breken dat ik ooit van deur tot deur zou stappen, en nu zéker omdat in de goed geladen rugzak ook drie exemplaren van het fietsboek naar de familie meereizen. Op de grens met Moortsele valt een GR-streepje op: vroeger werden die geverfd, later kwamen er stickers voor in de plaats, en nu hebben ze ook al plaatjes gemaakt met het wit-rode kenteken. In Aragon zal men het stadium van de verfstrepen nog niet voorbij zijn. Als ik de grens met Westrem oversteek op de brug over de E40, die voor verkeer is afgesloten, verbaas ik me alweer over die eindeloze stroom auto's: "Waar rijdt iedereen altijd weer heen?" In het hoofd van de stapper daalt de eindeloze rust neer, in zijn ogen weerkaatst de azuurblauwe lucht vol grillige witte wolken, zijn hoofd is eindelijk leeg. Geen gedachten meer voor het verdere verloop, de stilstand in de hersenen voelt heerlijk aan.

De volgende post zal in Aragon getikt worden.

alsjeblief, lieve dief

donderdag 25 april 2019

Test tablet

Het bleek onvermijdelijk en noodzakelijk te zijn, in de rugzak wandelt nu ook een tablet mee: de Samsung Galaxy S2. Een ruim klavier zal hopelijk stimulerend werken, kriebels in de vingers veroorzaken. En nóg maat eens een nieuw(e) app/paraat leren kennen, zucht 😈

zaterdag 20 april 2019

van station naar station

RouteYou-plan 15,5 km - 120 hm Mio-registratie 16 km-2u40-5 kg- 5,8 km/u - 210 hm - 1230 cal

van Oudenaarde naar Ronse zonder stokken, met een korte test van 3 km op Birkenstock-sandalen dat naast de Timberland bottines het enige schoeisel wordt op de GR1, en de eerste test in warme temperaturen zijnde 25° oplopend tot 29° in 't zonnetje

poëtische pluim smeerwortel (Symphytum officinale)

nieuwe weg naar Schorisse, met fietspad zoals het hoort Hollebeekvallei

scherpe boterbloem (Ranunculus acris) grasmuur (Stellaria graminea)

en de boer, hij ploegde voort

En wie is er beter dan een boer,
Die van de wereld hoort,
En hij ploegt niet, wat er al geschiedt
Op deze akker voort.
Zo menigeen lei de ploegstaart om,
En deed het werk niet voort,
Maar de leeuwerik zong hetzelfde lied,
En de boer hij ploegde voort.

J.W.F.Weremeus Buning (1935)

hij ploegdigge, en hij egdigge, en hij zaaidigge, en hij maaidigge, en hij spuitigge, en hij oogstigge …

(= onvoltooid verleden tijd)

los caminos que tienen corazon

de bebouwde kom

Etikhove

in de bebouwde kom moeten we vertragen

met de fiets of de tractor, met alles wat rijdt,

daar de nachten zo zwoel en geen honger in dagen,

en altijd de hoon voor de razende tijd.

zondag 14 april 2019

de slag om Gavere ...

… was de beslissende slag in de Gentse Opstand (1449-1453), waarbij de Gentse milities vernietigend werden verslagen door de hertog van Bourgondië, Filips de Goede. De aanleiding van de opstand van de Gentenaren waren de hoge belastingen in hun stad. Toen het nieuws zich verspreidde dat Filips de Goede een leger van 30.000 man had verzameld nabij Gavere, vormden de Gentenaren een vergelijkbaar leger met milities uit heel het graafschap Vlaanderen. De winstkansen van de Gentenaars tijdens de slag om Gavere op 23 juli 1453 werden echter onmiddellijk gefnuikt toen hun artillerie werd vernietigd door een explosie. Het Bourgondische leger versloeg de Gentenaars te Semmerzake bij Gavere. Dankzij het blijvende verzet van 1000 onverzettelijke Gentenaren werd Gent niet geplunderd en vernield. Na deze slag onderwierp Gent zich door de ondertekening van de Vrede van Gavere aan de hertog van Bourgondië.

OsmAnd: 15,6 km - 2u40 - 5,85 km/u - 5 kg - 60 hm RouteYou: 16 km (tiens!)

de slag om de visvijver...

akkerviooltje (viola arvensis)

Toen ik over de Grenadiersbrug stapte om de wandeling te starten én te beëindigen schoten mijn gedachten terug naar het jaar 1974 toen ik hier op die brug mijn slag om Gavere streed. De naam van het interimbureau herinner ik mij niet meer, maar zij hadden deze student in juli als vakantiejob 'den travaux' op de nieuwe brug over de Schelde toegewezen. In ontbloot bovenlijf onder de verzengende zon tussen de stoere binken met bouwvakkerspleet onderging ik hier een ontgroening van jewelste. Van student vervellen tot travauxarbeider verliep niet zonder slag of stoot...

P.S.: Een grenadier was oorspronkelijk een soldaat die gespecialiseerd was in het werpen van handgranaten.

'bijna' fluitenkruid (Anthriscus sylvestris)

donderdag 11 april 2019

Eén fitis maakt de lente...

… net als de eerste boerenzwaluw vandaag, dat geeft een rilling over de ruggengraat. Want tjiftjaf kletst je overal om de oren vanaf begin maart maar fitis komt steeds minder voor. Zijn van hoog naar neer afglijdende fijne melodietje klonk hartverwarmend terwijl de snedige noordoostenwind de oren verkilde. De waalse vink was een andere kwinkeleer die hoge toppen scheerde, maar hij vergeet steevast zijn suskewiet.
Het was stevig klauteren vandaag door de bossen op de flanken van de vallei van de Bocq, zijrivier van de Maas bij Crupet, un des plus beaux villages de Wallonië. Roffel van de bonte en lachkreet van de groene specht, veel vinken en soms boomklever die 'twiet' alarmeert. Blauwe luchten , het huis 'Vénattes' dat weet te bekoren, filmpjes die door mijn technisch geklungel gedeletet zijn... Er is nog veel werk aan de winkel in apparatenbeheer voor deze kluns.

Start in Ivoy - langs (ruisseau de) Crupet - langs Beauche (in vallei Bocq) - naar Mont - terug in Ivoy

12,5 km - 380 hm - 4 kg - 5,4/u - max stijging 17% - 1050 cal

woensdag 10 april 2019

een kleine filosofie van het verlangen

De Duitse schrijven Wilhelm Genazino schetst in zijn essaybundel 'Der Gedehnte Blick' een kleine typologie van het verlangen. Zo onderscheidt hij onder meer een partieel en een reflectief verlangen. Het eerste richt zich vooral op materiële zaken. Wanneer het betreffende voorwerp eenmaal is bemachtigd, is het verlangen bevredigd. Mensen die zich dergelijke doelen stellen zijn volgens de schrijver materialistisch ingestelde pragmatici, want zij zorgen ervoor dat hun verlangen binnen bepaalde en te realiseren kaders blijft.
Niet iedereen is even pragmatisch. Er zijn mensen die erachter komen dat materiële bevrediging niet tot het verdwijnen van hun verlangen leidt. Het gemis dat hierdoor ontstaat roept volgens Genazino dan ook een blijvende vorm van reflectie op. En deze reflectie leidt op haar beurt dan weer tot het ontstaan van bewustzijn, identiteit én geheugen. Kort samengevat: iemand die zich herinnert is iemand die verlangt.
Als ik deze gedachtegang loslaat op het verschijnsel nostalgie, denk ik te begrijpen dat nostalgie het verleden misschien wel vertekent maar daardoor nog niet minder 'waar' maakt. Nostalgie betreurt de niet-gerealiseerde dromen uit het verleden. Dat betekent dat je kunt verlangen naar een tijd dat je nog verlangens had. Een verlangen hoeft zich dus niet per se vooruit te werpen maar kan zich ook achterwaarts projecteren. Ik verlang naar het verlangen dat ik had toen ik nog jong was. Maar ik ben voor altijd afgesloten van dat verlangen. Dat is tergend. Op de een of andere manier probeer ik dat verleden terug te halen om alsnog mijn verlangen te realiseren. Dit doe ik via mijn herinnering. En ongetwijfeld heeft dit zoeken te maken met mijn identiteit.

Nicole Montagne in 'De Wereld in Jezelf' (de Nederlandse en Vlaamse literatuur van de 21e eeuw in 60 essays)

donderdag 4 april 2019

magnifying glass ...

… is ook de naam van een app om je onderwerp uit te vergroten. Als dat dan een plant is wiens naam je niet bekend is heb je natuurlijk ook de app 'Plant Net' uit de PlayStore-kast geplukt.
En als wandelaar kan je ook je voordeel doen met de hoogtemeter (offline) of de wandel-gps (offline) van OsmAnd of van OutdoorActive. Zo krieuwelt het op je smartphone van applicaties. En zeggen dat we in 2005 nog over de GR1 in Catalonië wandelden met enkel een stafkaart om de nek en een gsm met 'speak and sms only'...
De fotograaf gebruikte hier het vergrootglas zoals de verslagschrijver soms zijn poëtische bril opzet om natuur of landschap vanuit een ander perspectief te bekijken.