vertel geen verhalen
van morgen van later
wie weet wat wij
weerloos zullen worden
slaan wij onze riemen
gevoelloos op 't water
staan langs ons pad
toch de verkeerde borden
luister naar strofes
van dan van verleden
wil 't welwillend oor
zich er wel toe lenen
wij volgden die wegen
maar welke vermeden
van dagen die
schrijnen van nachten die wenen
in 't oosten staan
windmolens ons aan te wieken
zij blazen in 't
brein alle sporen te loor
laat heimwee noch
droefenis mijn hart verzieken
de trekweg bevrijd
brengt vreugde naar voor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten