de eerste bosanemonen
[8/03 - van Merelbeke kerk tot Impe kerk: 23km, 5u]
Hij rijdt voorbij en kijkt opzij naar de stokkenstapper, hij draait aan 't stuur en keert terug. Net vóór ik de Conversatiewegel instap spreekt hij me aan, vanop zijn rollator: "Gaat dat beter met die stokken?" Hij luistert heel aandachtig naar de uiteenzetting over nordic walking, over de trainingen voor de staptocht, over het gebruik van OsmAnd als wandelgids. Dan noteert hij in de smartphone het adres van de blog.
bordjes van de trage wegen: niet op Google Maps te vinden
Sommige vrienden zeggen mij dat zij er op reis een hekel aan hebben om onbekenden, om autochtonen aan te spreken. Als je met open geest op staptocht trekt, dan gaat als vanzelf ook de mond open, van verbazing en voor sociaal contact. Natuurlijk is niet elke autochtoon even sterk geïnteresseerd in die toevallige passant:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten