Intussen het boek aan het lezen van de kinesist die elke dag op zijn blog beschreef hoe zijn camino naar Santiago was verlopen, gestart in Herent bij Leuven op 28 april 2018. Hij werd op zijn tocht begeleid door zijn vriend Walter met mobilhome, zodat hij kost en inwoon elke avond spotgoedkoop tussen de tanden en onder z'n rug kon appreciëren. Hij vond het originele idee om achteraf in zijn boek over de tocht elke stapdag af te wisselen met een anekdote uit zijn 40 jaren ervaring met patiënten in zijn praktijk: ludieke en dramatische en onbenullige vertelsels, die alle samen een zéér afwisselend en boeiend geheel vormen.
Hij schrijft op pag.43. Samen vonden wij het berichtje van Pierre en Jette zo fantastisch lief. Ze willen Walter voordragen voor een ster van de Michelin omwille van zijn "asperges à la flamande". Een heel goed initiatief, maar wacht tot eind juni, want anders ben ik mijn chef-kok kwijt. Tof dat jullie via de foto's op mijn blog ook zo goed de reis kunnen volgen.
Mag ik nog gauw tussen de regels door vermelden dat ik op zendingen zonder vermelding van de afzender echt niet zal reageren.
Dat laatste wou ik dus ook gezegd hebben over deze blog: een middenvinger zal volstaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten