vrijdag 17 mei 2019

Als de paden beken worden (dag 14)

Door het raam van K7 staar ik naar de kerk van Murillo in de regen. De poncho komt voor de tweede maal naar boven. Uit de vallei van de Gállego gaat het vlot over zeer oude geplaveide paden. In Aguero een dood dorp en geen picknick mee. De Pantocrator in het portaal draagt nog wat kleuren van wat ooit een gans geschilderde sculptuur was. Nu de duik in de barranco del Cubo, glipperig en steil. Eenmaal boven op de overkant gaat het lang over brede pistas tot San Felices en overal bossen bossen. In het dorp zie je nog een grote konische schoorsteen, de catiera,  die op een traditionele Aragonese oven is gebouwd. Tijd voor de lunch met noten en een energiebar aan de oevers van weer een riviertje mét waterval, uit de vallei pistastappen tot de volgende rivier, de Reacuba, waar de lange klim begint naar San Michel de Liso. De knie wil niet goed mee. De ermita heeft nog een romaanse absis in ruïne en staat op het hoogste punt voor deze dag 990m. Zeer lange afdaling in de vallei van Los Bergales en weer die steile klim eruit, om na 6u stappen met 15' rust aan te komen in Fuencalderas aan de bar, waar Tomàs zou zijn. Het hele dorp afgezocht maar niemand die ergens beweegt. Daar brandt een lichtje! De vriendelijke man begeleidt me naar het huis van Tomàs en vertelt dat er nog 6 vaste bewoners zijn, de andere huizen zijn 'fin de semana'. Een bed zonder lakens en geen handdoeken, hij zal een pizza bakken vanavond uit de diepvries. Ik ben onderdak.

18 km en 920hm in 6u

Geen opmerkingen:

Een reactie posten